ماهمه قضاوتگر هستیم. بنظر می رسد طبیعت انسان این است که در مورد دیگران قضاوت کند . اما با این که قضاوتگر بودن امری طبیعتی است، همیشه مفید نمی باشد. در قضاوت کردن، طوری به دیگران نگاه می کنیم که انگار از آنها بهتر هستیم... و این مساله بین انسانها فاصله ایجاد می کند.

چند لحظه فکر کنید، کسی را می بینیم،  و براساس ظاهر و رفتار وی ، او را قضاوت می کنیم. در بسیاری از مواقع این کار را بدون این که حتی آنها را بشناسیم، انجام می دهیم،  و نتیجه آن میزان ارتباط و تعاملی است که با آن فرد خواهیم داشت. وقتی در مورد کسی قضاوت می کنیم ، تلاشی برای شناخت او، درک وی، یا حتی این که آیا قضاوتمان درست بود یا نه، انجام نمی دهیم .

اجازه بدید ببینیم وقتی که در مورد کسانی که آنها را نمی شناسیم ، قضاوت می کنیم، چه اتفاقی می افتد. فردی کاری انجام می دهد و ما آن رفتار را می بینیم، از او عصبانی یا ناامید می شویم، ودرموردش بد فکر می کنیم. ما بدون فهمیدن قضاوت می کنیم. و این آخر کار است -تلاشی برای پیدا کردن اطلاعات بیشتر انجام نمی دهیم. و با این قضاوت ارتباط ما با او شروع میشود و پل ارتباطی  بین دو نفر ساخته می شود.

می توانید با هر فردی که ملاقات می کنید، یک پل بسازید؟ احتمالا نه. این کار نیاز به زمان و تلاش دارد، دو چیزی که ما معمولا کم داریم. اما بکار بردن زمان بیشتر، حتی یکبار درهر روز ، می تواند تفاوت زیادی را ایجاد کند.

اگر مایل به اجتناب از قضاوت کردن هستید، از روش " DUAL" استفاده کنید.. ( Don’t pass judgment- Understand- Accept-Love)

 روش DUAL :

از قضاوت عبور کنید: وقتی متوجه شدید دارید دیگران را قضاوت می کنید، خودتان را متوقف سازید. برای انجام این کار لازم است بیشتر از آنچه معمولا به کارهایمان آگاه هستیم ، توجه کنیم. به این ترتیب اولین قدم ( و البته مهمترین قدم)، مشاهده افکار خود برای چند روز است . سعی کنید به افکارتان متوجه باشید و ببینید چه زمانی درحال قضاوت دیگران هستید. این مرحله (مشاهده گر بودن خود) ، قدم سختی است و نیاز به حضور ذهن دارد. سعی کنید به مدت یک هفته ذهن خود را در مشاهده گر بودن افکارتان، نگه دارید. زمانی که به افکار خود بیشتر آگاه شدید، می توانید خود را هنگام قضاوت کردن، متوقف سازید. بعد از موفقیت در این کار، وارد مرحله بعدی شوید.

درک کردن:  به جای قضاوت کردن در مورد این که دیگری چه کار می کند یا چطور بنظر می رسد ، سعی کنید او را بشناسید. خود را جای او بگذارید. سعی کنید زندگی او را تصور کنید. اگر امکانش وجود دارد با او صحبت کنید. داستان زندگیش را بشناسید. هر کسی پیشینه ای و گذشته ای دارد. اگر امکان صحبت وجود ندارد، سعی کنید محیطی را که می تواند منجر به این رفتار شود ، یا باعث شود، او اینطور بنظر بیاید را تصور کنید.

پذیرش:  وقتی شروع کردید به این که دیگران را بشناسید و درک کنید ، یا حداقل فکر کردید که به نوعی او را درک می کنید، تلاش کنید که او را همانگونه که هست بپذیرید. او را همانگونه که هست ، بدون این که بخواهید تغییری در او ایجاد کنید، بپذیرید. رفتار او را بدون این که بخواهید طور دیگری رفتار کند، بپذیرید. جهان همینطور است که هست، و هر قدر که تلاش کنید فقط می توانید ذره ای در آن تغییر ایجاد کنید. وضعیت بعد از شما نیز همینگونه خواهد بود. این واقعیت را بپذیرید، چون در غیر این صورت در جهانی سرشار از سرخوردگی خواهید بود.

محبت کنید و عشق بورزید:   وقتی کسی را همانگونه که هست پذیرفتید، سعی کنید او را دوست داشته باشید. حتی اگر او را نمی شناسید، و حتی اگر در گذشته از او متنفر بودید. او را مثل یک برادر، یا خواهر دوست داشته باشید، مهم نیست چه کسی است ، پیر یا جوان، زن یا مرد، ثروتمند یا فقیر.

چقدر لذتبخش هست که کاری را با محبت انجام دهید؟ علاقه و محبت شما ابتدا محدود خواهد بود. اما همین محبت محدود می تواند روی دو نفر تاثیر گذار باشد: خودتان ، و کسی که نسبت به او محبت دارید. دوست داشتن دیگران باعث میشود که شادتر زندگی کنید. به این مطلب باور داشته باشید. دوست داشتن، می تواند زندگی دیگران را نیز تغییر دهد، اگر تصمیم بگیرید که این دوست داشتن را ابراز کنید و براساس آن عمل نمایید. این کار نمی تواند تضمین کند که چه اتفاقاتی ممکن است رخ دهد، اما می تواند زندگی را تغییر دهد.

 مهناز مرادی "مشاور- زوج درمانگر"

مطالب وویدئوهای ما را در صفحه اینستاگرام مرکز دنبال کنید

#sahiandish_moshavere