20 درس عالی برای مدیریت سرنوشت خود

(قسمت دوم)

سعادت ، خوشبختی و شادمانی یک "احساس"است.یک وضعیت روانی هیجانی است و ما مسئول ساختن این "احساس"هستیم.

• درس سوم: "انگیزش"

     تا به حال شنیده اید کسی بگوید "حالش را ندارم". بیشتر ما گاه گاهی این جمله را گفته ایم. حالا سوالی که پیش می آید این است: چقدر طول می کشد تا احساس کنی که دوست داری کاری را انجام بدهی؟یک ساعت؟ یک روز؟یک هفته؟یک ماه؟ شاید هم یک سال؟مساله اینجاست که وقتی منتظر می نشینی تا به آن جایی برسی که احساس کنی دوست داری کاری را انجام دهی، منتظر درخشش ناگهانی کلمه ای در زندگیت هستی که با حرف "م" شروع می شود.حرف "م" نشان دهنده کلمه معجزه است.شما منتظر معجزه اید.چرا یک معجزه؟ برای اینکه دلت می خواهد گوشه ای بنشینی و هیچ کاری انجام ندهی، و منتظری نیرویی تو را به انجام کار ترغیب کند، بدون اینکه از جایت تکان بخوری.

منتظر معجزه نباش؛باید معجزه بیافرینی. خبر خوشحال کننده این است که در زندگی اولویت با عمل است. راز پیروزی تو در این است که "اول عمل کن، انگیزه بدنبالش خواهد آمد".

• درس چهارم:"احیا پذیری"

      "احیا پذیری" توانایی به دست گرفتن زمام امور بعد از یک بدبیاری در فرازو نشیب زندگی است. "احیا پذیری" نوعی انرژی است که می توان آن را به دریاچه ای در پشت سد تشبیه کرد.هر وقت که تغییری یا استرسی در زندگیت رخ می دهد، دریچه ی سد را باز می کنی و مقداری از انرژی به دنیایت جریان پیدا می کند. با کمک این انرژی است که با موقعیت ها مقابله می کنی.گاهی ممکن است انرژی "احیا پذیری" را از دست بدهی و  نوعی بی علاقگی کلی را تجربه کنی،در این حالت یا دچار فرسودگی در محیط کار، یا افسردگی در خارج از محیط کار می شوی؛ باید همواره در حال پر کردن دریاچه ی پشت سد باشی. برای پرکردن دریاچه ی پشت سد ،هر روز کاری را انجام بده که از آن لذت می بری.هر شب زمان آماده شدن برای خواب، دو سوال را از خودت بپرس:  اول این که"آیا امروز هیچ تفریحی انجام داده ام؟" و دوم این که "آیا امروز کاری را به سرانجام رسانده ام؟"اگر بتوانی به هر دو سوال جواب مثبت بدهی، می توان نتیجه گرفت که روز خوبی داشته ای و در جاده ی احیاپذیری حرکت می کنی.کارهای لذت بخش بیشتری انجام بده، با انجام کارهای بیشتر،احیاپذیری بیشتری را به وجود می آوری و انرژی بیشتری را در زندگی سرمایه گذاری می کنی.

• درس پنجم: "غم واندوه ناشی از تعطیلات"

     روزهای تعطیل ممکن است روزهای دشوار و سختی باشد، یا با خود جشن وشادی به همراه بیاورد، یا با غم و اندوه همراه باشد. ناراحتی و خمودگی های ایام تعطیل ،اساسا به دلیل انتظار و مقایسه ، و نداشتن طرح و برنامه ی عملی برای گذراندن تعطیلات پیش می آید. بنابراین اگر می خواهی تعطیلات خوبی داشته باشی از انتظارات غیر واقع بینانه پرهیز کن و مراقب باش که در دام مقایسه گرفتار نشوی. تعطیلات دلخواهت را با برنامه ای واقع بینانه طراحی کن؛همه ی جوانبش را بررسی و به آن عمل کن. این گونه می توانی تعطیلات خوبی را تجربه کنی.

• درس ششم:"چگونه تغییر کنیم ؟"

     تا به حال خواستی چیزی را در درون خودت تغییر بدهی؟اول باید بدانی که چه چیزی را می خواهی تغییر دهی. شاید کسی هستی که بیش از حد از دیگران انتقاد می کنی، یا شاید از ورزش کردن اجتناب می کنی. وقتی فهمیدی که چه چیزی را می خواهی تغییر بدهی، خودت را طی یک روز عادی مورد مشاهده قرار بده. مشاهده کردن، نوعی "درون نگری" است. درون نگری یعنی فکر کردن در مورد خود و به اصطلاح در حین انجام عمل مچ خود را گرفتن. شناخت و بینش به دست آمده تغییر دادن را آغاز می کند. بعد از شناخت خود، هیچ کس نمی تواند همانی که بوده است باقی بماند.

• درس هفتم: "تصمیم گیری ،تصمیماتی برای سال جدید"

     به طور معمول افراد با شروع سال نو تصمیم گیری هایی انجام می دهند. تصمیم گیری، بیان دقیق اشتیاق و میل به تغییر است. در حوزه ی مراقبت های بهداشتی ،اخیرا سه زمینه ی ذهن،جسم و روان به عنوان عناصر اساسی تشکیل دهنده ی تجربه زندگی مورد بحث بیشتری قرارگرفته اند. طرح مناسب می تواند این باشد که برای هر کدام از این سه بخش به طور جداگانه برنامه ریزی و تصمیم گیری شود. برای مثال در ارتباط با ذهن، آیا نیازی داری که کمتر قضاوت کنی؟ شاید نیاز به یادگیری چیز جدیدی داشته باشی. ذهنت را به چالش بخوان؛می بینی که افق دیدت وسعت پیدا می کند. اما در مورد بدن و جسم آیا به ورزش بیشتری نیاز داری؟ به رژیم غذایی سالم تری نیازمندی؟ شاید بهتر باشد که مراقبه یا یوگا را یاد بگیری. جسمت را به چالش بخوان، آن نیز با بهبود و ارتقای سلامتی به تو پاداش خواهد داد. در مورد معنویت چطور؟ نادیده اش گرفتی؟ آن را گم کرده ای؟ نوشته های الهام بخش و متون معنوی را بخوان.

• این توصیه ها می تواند در طول مسیر به تو کمک کند:

1.خیلی بلند پرواز نباش.اهداف منطقی و قابل دستیابی را انتخاب کن.

2.به تصمیم گرفته شده به عنوان فرصتی برای انجام کاری هیجان انگیز و جدید نگاه کن نه به عنوان یک تکلیف سخت و طاقت فرسا.

3.در مورد تصمیماتی که داری با دیگران صحبت کن.وقتی با دیگران در مورد طرح هایمان صحبت می کنیم،انگیزه انجام آن بیشتر می شود.

• درس هشتم:"بهبودی"

     گاهی بخش های مختلف زندگی از هم می پاشد و ما مجبوریم تکه های از هم گسیخته را دوباره در کنار هم قرار دهیم.در چنین شرایطی اغلب به جستجوی مداوا هستیم.مداوا یعنی ریشه کن کردن مشکل به گونه ای که دیگر وجود نداشته باشد .اگر به طور قطعی نتوانیم مشکل مان را مداوا کنیم، شاید بتوانیم "بهبودی"حاصل کنیم. "مداوا" و "بهبودی"از یکدیگر متفاوتند. بهبودی زمانی رخ می دهد که واقعیت موجود را بپذیریم و زندگی را با تمام ظرفیتش تجربه کنیم."بهبودی" در چهار قلمرو اتفاق می افتد: قلمروجسمانی، قلمرو هیجانی، قلمرو روانی و قلمرو معنوی

     در قلمرو جسمانی در جستجوی وضعیت مناسب جسمانی و سلامت بدنی هستیم. در سطح قلمرو هیجانی،"بهبودی" آگاه بودن از آن چه احساس می کنی و توانایی پذیرش تمامی احساسات بدون قضاوت و پیش داوری، و بیان صریح و روشن آن ها به دیگران است. قلمرو روانی به تفکر ما اشاره می کند. اصلاح نگرش ها(طرز تلقی)، باورها و ارزش های ماست. قلمرومعنوی درک عمیقی از "معنا"و "هدف" را به ارمغان می آورد. تو را با آن چه که از تو بزرگتر است(به قدرتی برتر) وصل می کند.

     با وجود این چهار قلمرو بهبودی،ما نیاز داریم که هر روز بر روی یکی از آن ها کار کنیم.

• امروز برای سلامت جسمت چه کاری انجام می دهی؟
• هیجاناتت را چگونه رها می کنی و چطور به بیان آزادانه ی آن ها می پردازی؟
• امروز ذهنت را چگونه آرام و متمرکز می کنی؟
• فعالیت معنوی امروزت چیست؟ چطور زندگی ات را احیا می کنی و به آن جان می بخشی؟

    هر روز کمی به این چهار قلمرو بپرداز،آن گاه به سوی بهبودی خود گام بر خواهی داشت.

منبع: 20 درس عالی برای مدیریت سرنوشت خود

نقل : راحله سازگار – کارشناس ارشد مشاوره