(( کمک به کودکان در حل مشکلات دوست یابی ))

       بعضی از کودکان دوست های زیادی دارند که می آیند و می روند ولی بعضی دیگر از آنها چند دوست صمیمی دارند که در ظاهر از هم اصلا جدا نمی شوند . بعضی از کودکان هم به نظر می رسد که ترجیح می دهند که با خودشان تنها باشند . برخی از کودکان نیز خجالتی هستند و دوست دارند که دوستهای زیادی داشته باشند ولی نمی توانند به خواسته های خود برسند .

      نقش والدین در کمک به کودکشان برای بوجود آوردن دوستی بسیار مهم است . هنگامی که کودک دراین زمینه مشکل دارد و نمی داند چطور رفتار کند و یا چگونه کلمات مناسب را به کار گیرد بسیاری از موقعیت های اجتماعی می تواند ، مشکل آفرین باشد .

نکات ذیل توصیه هایی برای حل مشکلات دوست یابی کودکان می باشد:

1 – راه را برای دوستی هموار کنید :

      برای زمان بازی خردسالان و کودکان قبل از سنین مدرسه برنامه ریزی کنید . اطمینان یابید که کودکتان فرصت های زیادی دارد که با کودکان دیگر باشد . اگر در محلی زندگی می کنید که کودکان زیادی نیستند، همسالان فامیل یا همسایه ها یا بچه های مهد کودک فرزندتان را برای بازی دعوت کنید . در فعالیت های خانوادگی وارد شوید . جمع شدن چند خانواده فرصت خوبی را برای وارد کردن کودکان در موقعیت های اجتماعی به همراه کودکان سنین مختلف فراهم می کند .

     این موقعیت ها به او فرصت می دهد که مهارت های اجتماعی را به کار گیرد و ارتباط شما را نیز با سایر افراد تماشا کند . به کودکتان برچسب نزنید . توصیف کودکتان به عنوان یک فرد خجالتی ، تنها ، ساکت و یا سرد ، روشی غلط است. برای نمونه اگر در حال عبور از کوچه هستید و به آشنایی بر می خورید ، وفرزند دوساله شما در سلام و نگاه کردن به فرد آشنا تردید دارد ، گفتن اینکه  (( علی خجالتیه )) برچسبی است که  رفتار اورا تقویت می کند . می توانید به جای اینکه بگویید "همیشه همین طوره . با آدمهای دیگه حرف نمی زنه "

    با گفتن جملاتی مثل " تازه شما را دیده . چند دقیقه طول می کشد تا به شما عادت کند "او را تشویق کنید که اجتماعی تر باشد .

2 – با کودکتان صحبت کنید :

     اگر کودکتان معنای حرفهای شما را می فهمد بنشینید و در مورد وضعیت ارتباط هایش با او حرف بزنید . درباره رفتارهایی که مشاهده می کنید و اینکه چگونه موجب تاثیرگذاری بر روابط می شوند گفتگو کنید . به عنوان نمونه وقتی مادر مریم شنید که دخترش به میهمانانش امر ونهی می کند ، او را به اطاق برد و به آرامی به او پیشنهاد داد که به مهمان اجازه دهد که خودش فعالیت بعدی را انتخاب کند . اگر کودک به دلیل تمام شدن یک رابطه دوستی از نظر روانی آسیب دیده است ، درباره وضعیت دوستی ها و اینکه چطور در طی سالها دوستان زیادی خواهد داشت که بعضی از آنها به مدت طولانی و بعضی از آنها تنها مدت کوتاهی دوست او خواهند بود ، گفتگو کنید .

     مشخصات یک دوست خوب را بگویید . از کودک بخواهید نام یکی از همکلاسی ها یا دوست هایش را که همه او را دوست دارند بگوید و سپس درباره خصوصیات او چنین بپرسید " چه طور رفتار می کند ؟ چه کارهایی انجام می دهد ؟ ویژگی های یک دوست خوب چیست ؟ کدامیک از این ویژگی ها را کودک شما دوست دارد داشته باشد ؟

3 – با ایفای نقش ، کودکتان را آموزش دهید :

     اجرای نمایش فرصتی عالی در اختیار شما قرار می دهد که روش های مناسب رفتار با دیگران را به کودک ارائه دهید . از کودکتان بخواهید که آنها را طوری که مشکل ایجاد نکند ، تمرین کند . در ابتدا موقعیت های ساده ای را نشان دهید و سپس آنها را پیچیده تر کنید . موقعیت ها می تواند شامل دعوت یک دوست به بازی ، رد یک دعوت ، صحبت با تلفن ، خوش آمدگویی به میهمانان ، گفتگو با کودکان و بزرگسالان باشد .

     مهارت های گفتگو را به او آموزش دهید . موارد زیر را تمرین کنید : سلام کردن ، معرفی خود ، پرسیدن سوالهای خاصی برای ادامه یافتن گفتگو مثلا چه خبر ؟ دیگه چطوری ؟ .

     تکرار اسم ها را آموزش دهید . به کودک یاد دهید که نام دیگران را تکرار کند تا اطمینان یابد که آنها را به خاطر خواهد آورد . به او بگویید که طرف مقابل لذت می برد که کودک آنقدر مبادی آداب است که می خواهد اسمش را درست یاد بگیرد .

4 – نظارت کنید و او را تشویق کنید :

    بگذارید کودک بداند چه کاری دارد انجام می دهد ، این کار را با نمره دادن انجام ندهید بلکه نوع کاری را که انجام می دهد به او بگویید . از تحسین استفاده کنید . چند کلمه تحسین آمیز به کار ببرید تا به کودک بگویید چه قدر خوب با دوستش کنار آمده ، با مهمان صحبت کرده و یا اینکه در موقعیت های اجتماعی چه قدرهوشمندانه عمل کرده است . به او اطمینان بدهید که گاهی دوستی ها ادامه نمی یابند و حفظ رابطه ممکن است کاملا در کنترل کودکتان نباشد . او را مطمئن سازید که این گونه مسائل هراز گاهی اتفاق می افتند ولی در آینده دوستان پایدارتری خواهد یافت .

5 – الگوی خوبی باشید :

     کودک شما تلاش می کند تا دقیقا مانند شما رفتار کند . بنابراین به یاد بسپارید که زمانی که شما را در حال خوش آمدگویی به مردم ، گفتگوی تلفنی ، خرید ، بازی و یا انجام هر کار دیگری با مردم می بیند ، الگوی رفتار اجتماعی را به او نشان می دهید . اگر خجالتی بودن یکی از مشخصات شماست ، او ممکن است از خجالتی بودن شما تقلید کند و بنابراین شاید لازم باشد که این مشخصه خودتان را تغییر دهید .

     نکته آخر اینکه : دوستی های پایدار هرگز یک روزه به دست نمی آیند بلکه نیازمند ارتباطات مکرر و علاقه هستند . بگذارید کودکان مدام با همدیگر باشند و حداکثر تلاش خود را به کار گیرید تا لحظات خوب آنها را زیادتر کنید .

مژده پورحسین (مشاوره کودک ونوجوان )