مغز و خشم Brain and Anger
مطالعاتی که در زمینه مغز و خشم انجام شده ، پیچیده است. مدل رفتار پرخاشگرانه به گذرگاه های عصبی معین مربوط است. این پژوهش توضیحی در مورد واکنش های فردی به خشم و اینکه چرا این امر اتفاق می افتد، می باشد. آناتومی مغز و انتقال دهنده های عصبی دو عاملی هستند که در ایجاد و کنترل افکار و احساسات مربوط به خشم در تعامل بوده و متقابلاً بریکدیگر اثر دارند.
کارکرد مغز Brain Functions
هر منطقه از مغز یک کارکرد دارد. بخش قدامی کورتکس ( ACC ) و بخش پیش پیشانی کورتکس ( PFC ) بر فرآیند هیجانی، رفتار اجتماعی و تصمیم گیری اثر می گذارد. هر دوی آنها کارکرد عملی دارند؛ مثل: درک پیامد اعمال، کنترل تکانه ها و تعیین اهداف . PFC همچنین شخصیت را کنترل می کند. بخش پیشین حدقه ای ( OFC ) ، با تنظیم هیجان در ارتباط است. ACC ، بادامه و هیپوکامپ درحافظه نقش دارند. بادامه همچنین به تهدیدات پاسخ می دهد. اختلال یا عملکرد نامطلوب منطقه PFC ، بادامه و ACC خطر رفتارهای خشونت آمیز و پرخاشگرانه را افزایش می دهد.
( FMRI ) تصویر سازی تشدید مغناطیسی کارکردی، واکنش عصبی را انداره گیــــــری می کند. یک روش تحقیق کلاسیک در مورد خشم، واکنش به هیجانات ظاهری و رفتار اجتماعی آزمودنی ها را مورد بررسی قرار می دهد . واکنش اجتماعی به تجسم ظاهـری ( به سمت ظاهر خشمگین و دور از ظاهر خوشحال ) طولانی تر بود و فعالیت بیشتر OFC را نشان می داد تا واکنشی که از نظر اجتماعی پسندیده بود، مثل: ( اجتناب از خشم و رو آوردن به خوشحالی ). OFC آگاهانه عکس العمل به محرک های اجتماعی را کنترل می کند. نویسنــدگان اینگونه نتیجــــــه گیری می کنند که انتخاب هیجان اجتماعی برپایه هنجارهای اجتماعی است نه بر اساس واکنش های اتوماتیک. پژوهش های آتی کمک می کند تا بهتر درک کنیم در مغز افــرادی که به نظــــر می رسد قادر به کنترل پاسخ های خصمانه نیستند چه اتفاقی می افتد ( مثل اختلال شخصیت مرزی و اختلال انفجاری متناوب ). ( رالف و دیگران 2008 ) .
نشخوار فکری Rumination
دنسون و دیگران ( 2009 ) توهین را در نشخوار فکری خشم و شخصیت های پرخاشگر مورد مطالعه قرار دادند. 2 نوع نشخوار فکری به 2 منطقه مجزای مغز مربوط است. پرخاشگری معمولی وقتی که مردم توجهی ندارند، بر بخش قدامی کورتکس مغز ( ACC ) اثر می گذارد، که سطح خشم را تعدیل کرده و کشمکش و ستیز را کنترل می کند. فعالیت ACC به احساس خشم گزارش شده توسط فرد و تفاوت های فردی که در پرخاشگری معمولی وجود دارد مربوط بود. پرخاشگری جابجا شده وقتی که مردم خشم خود را " بعداً سر یک نفر دیگر خالی می کنند " بر PFCبخش پیشین کورتکس، ادراک اجتماعی و تنظیم هیجان اثر می گذارد. فعالیت مضاعف در PFC به نشخوار فکری گزارش شده توسط فرد و تفاوت های فردی در پرخاشگری جابجا شده مربوط بود. هیپوکامپ و ACC توهین را به نشخوار فکری در حافظه تبدیل می کنند، بطوریکه بارها و بارها تجربه خشم یادآوری می شود.
سروتونین Serotonin
نقش انتقال دهنده عصبی سروتونین در ابراز رفتار پرخاشگرانه چیست؟ سطح پایین سروتونین در سرتاسر مغز ( بویژه در PFC ) خطر واکنش های تکانشی و / یا پرخاشگرانه را افزایش می دهد. اما سطح سروتونین به تنهایی منجر به افزایش خشم و ستیز نمی شود، بلکه بوسیله واسطه گری عوامل دیگری مثل سلول های عصبی پیر امکان دارد. در بزرگسالان پرخاشگر، پایین آمدن سطح سروتونین، در سن جوانی رخ می دهد، وقتی خشونت مکرراً صورت می گیرد، اما بعد از 40 سالگی است که سطح آن نسبت به بزرگسالان سالم بیشتر افزایش می یابـــد ( مایر و دیگران 2008 ).
پاسامونتی و دیگران ( 2012 ) سطح سروتونین را از طریق کاهش تریپتوفان که یک ماده شیمیایی تشکیل دهنده سروتونین است در رژیم غذایی مصرفی دستکاری کردند. PFC از سروتونین استفاده می کند تا شدت هیجان خشم را که از بادامه دریافت می شود، کاهش دهد. تغییرات در سطح سروتونین بر روی ابراز هیجان و تصمیم گیری تأثیر می گذارد. در حال حاضر مصرف داروهای بازدارنده ( SSRI ) علیرغم شواهد قاطع توصیه می شود. دارودرمانی ــ روانی و تغییرات رژیم غذایی برای افزایش سطح سروتونین نیز درمانهای توصیه شده هستند.
نتایج
- پژوهش های نوروساینس در حال تکامل است و برمبنای مدیریت خشم، زیربنای شواهد خواهد شد.
- با پژوهش درباره مغز، مناطق معین در مغز و شیمایی مغز شناسایی شده و می توان درمان مؤثرتری را به نتیجه رساند.
- تحقیق اخیر توجه به اثر متقابل بین عوامل روانی ــ اجتماعی را فرا می خواند.
- این تأثیر متقابل لازم است به عنوان بخشی از طرح درمان و سنجش و ارزیابی مدیریت خشم ملاحظه شود.
- داروشناسی روانی تخصصی با پژوهش آتی گسترش خواد یافت.
- تغییرات رژیم غذایی به منظور افزایش سطح سروتونین ممکن است به عنوان یک درمان فرعی و ضمیمه باشد.
بر گرفته از : OUTLOOK ASSOCIATES OF NEW ENGLAND
ترجمه : پری چهر نفیسی